Isja vertelt
Ik heb lang alleen tijdens mijn vakanties gefotografeerd. Ik heb echter nooit zelf foto's afgedrukt in de doka. Ik had er geen tijd voor en ook geen gelegenheid toe. De opkomst van de digitale fotografie bracht daar verandering in. Ik leerde, ik spreek nu over ongeveer 2003, eerst werken met grafische programma's. Daarna kwam de digitale camera en een fotoprinter. En ik kreeg meer vrije tijd.
Zo begon het, mijn fascinatie voor fotograferen, bewerken en afdrukken. Ik heb allerlei fotocursussen gevolgd en ik ben een actieve deelnemer van de fotogroep 'Best in the House'. Daarbij heb ik veel kennis verworven over de techniek van het fotograferen en het bewerken van foto's. Door het toepassen daarvan is mijn fotografische vaardigheid verbeterd en is de zeggingskracht van mijn foto’s erg toegenomen. Want ik wil niet alleen mooie en technisch goede foto's maken, ik wil dat foto's iets zeggen, tot nadenken uitnodigen. Creatief bewerken speelt daarin een rol. Ik onderzoek hoe ver ik daarbij kan en wil gaan. Dat geldt ook voor smartphonefotografie (fotograferen en bewerken met de smartphone). Ik ervaar daarbij een verschil in de wijze van fotograferen: bij smartphonefotografie moet ik veel van wat ik heb geleerd - namenlijk bewust bezig zijn - weer loslaten: niet denken, maar doen.
Het moge duidelijk zijn. Ik fotografeer met een digitale spiegelreflex, een kleine camera en nu dus ook met een smartphone. De spiegelreflex gebruik ik voor allerlei grotere en kleinere projecten, daar ga ik ook bewust voor op stap. Mijn andere hobby is (lange afstand) wandelen, en dat probeer ik te combineren met het maken van foto's. Dan gaat de kleine camera mee vanwege het lagere gewicht. En de smartphone heb ik altijd op zak zodat ik, waar ik ook ben, 'even' een foto kan maken.
Fotograferen met een spiegelreflex is natuurlijk 'je van het'. En de bijpassende lenzen zijn dat ook. Dat gaat ook op voor de prijs ervan. Maar het kan ook anders, goedkoper. Door te roeien met de riemen die ik heb. Zo gebruik ik een stukje zwart (IR doorlatend) perspex als infraroodfilter. Dat filter bevestig ik op de lens met een stuk van een sok waarin ik elastiek heb gedaan. Maar een dubbele laag van onbelicht en ontwikkeld negatief tussen lens en UV filter werkt ook. Slow photography, want het houdt lang belichten in. Verder inzoomen dan de compact camera toelaat? Ik houd een losse - en heel goede - lens van een oud fototoestel voor mijn camera. Even uitvinden hoe dat moet. Een facetooglens past voor de lens van mijn smartphone, ook los in de hand. Daarbij kom je handen te kort, maar met enig oefenen lukt dat wel. Het is verrassend wat zo allemaal mogelijk is en dat zie je dan ook in mijn foto's terug.
Dan is er natuurlijk de computer met fotobewerkingsprogramma's, en de laatste tijd ook diverse foto-apps. Daarbij is vooral belangrijk dat je weet wat je wilt bereiken en dat je weet wat mogelijk is. Het soort programma is minder relevant. Nou ja, niet helemaal. Net als bij fotograferen geldt ook hier dat oefening kunst baart. Uren breng ik achter de computer door, of heb ik de tablet in mijn handen. Het gaat me dan niet alleen om een technisch goede foto, maar ook om creatief toepassen van de mogelijkheden van al die programma's. Ook daarvan zie je de resultaten terug in mijn foto's.
Ik fotografeer niet alleen, ik verdiep me ook in de achtergronden van de (digitale) fotografie. CompUsers geeft mij daar alle gelegenheid voor, door me lezingen te laten houden en artikelen te publiceren. CompUsers (www.compusers.nl) is een interessegroep van HCC (Hobby Computer Club) en helpt gebruikers van computers in de thuissituatie. Ik ben binnen CompUsers als vrijwilliger actief bij DigiFoto. De lezingen en artikelen zijn vooral bedoeld voor de (beginnende) hobbyist. Een aantal lezingen zijn te volgen op de website van CompUsers en de artikelen verschijnen in het tijdschrift de SoftwareBus. De artikelen staan ook op deze website, onder 'de Verhalen'.